အသဲကြဲသူႏွင့္ ဆိုကေရးတီး

အသဲကြဲသူႏွင့္ ဆိုကေရးတီး

ဂရိ အေတြးအေခၚ ပညာရွင္ ဆိုကေရးတီးသည္ မစားမေသာက္ဘဲ မႈိင္ေတြ ေငးေမာေနေသာ လူငယ္ တစ္ဦးကို ျမင္ေသာ္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔ ခံစားေနရသနည္းဟု ေမးေလ၏။

လူငယ္ - ကၽြန္ေတာ္ အသဲကဲြေနလို႔။

ဆိုကေရးတီး - ေအာ္... ဒါကျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အသဲကဲြလို႔ နာက်င္တာ မခံစားရဘူးဆိုရင္ ခ်စ္ခဲ့ရတာ အရသာ မရွိသလိုဘဲ။ ဒါေပမယ့္ လူေလးက ဘာျဖစ္လို႔ ဒီအသဲကဲြတဲ့ ေ၀ဒနာကို ခ်စ္တာထက္ ပိုနစ္ျပီး ခံစားေနရသလဲ။

လူငယ္ - လက္ထဲေရာက္လာတဲ့ စပ်စ္သီးကို ပစ္လိုက္ရတယ္။ ဒီလိုခံစားရတဲ့ ဆံုး႐ႈံးမႈ ေ၀ဒနာကို လူငယ္ မဟုတ္တဲ့ ခင္ဗ်ားက ဘယ္နားလည္ႏိုင္မလဲ။

ဆိုကေရးတီး - ပစ္လိုက္ရျပီဆိုလဲ ပစ္လိုက္ရျပီေပါ့။ ဘာလို႔ေရွ႕ဆက္ မေလ်ာက္ရတာလဲ။ ဒီ့ထက္ ပိုခ်ဳိ တဲ့ စပ်စ္သီးေတြ အမ်ားၾကီးပါ။

လူငယ္ - တကယ္ေတာ့ သူျပန္လာမဲ့ေန႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိတာပါ။

ဆိုကေရးတီး - တကယ္လို႔ ဒီလိုေန႔မ်ဳိး လံုး၀ ေရာက္မလာခဲ့ဘူးဆိုရင္ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ လက္ထဲ သူပါသြားတာကိုပဲ လူေလး ၾကည့္ေနရလိမ့္မယ္။

လူငယ္ - ကြ်န္ေတာ့္ကို ကြ်န္ေတာ္အဆံုးစီရင္ျပီး သူ႔ကိုခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း သက္ေသ ျပမွာေပါ့။

ဆိုကေရးတီး - ဒီလိုသာ သက္ေသျပမယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ခ်စ္တဲ့သူကိုလဲ ဆံုး႐ႈံးမယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လည္း ဆံုး႐ႈံးမယ္။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ရဲ႕ ဆံုး႐ႈံးျခင္းကို လူေလး ခံစားရလိမ့္မယ္။

လူငယ္ - ဒါဆို သူ႔ဘ၀ ပ်က္စီးေအာင္လုပ္မယ္။ ကြ်န္ေတာ္မရတာကို သူတစ္ပါး လည္း မရေစခ်င္ဘူး။

ဆိုကေရးတီး - ဒီလိုလုပ္ရပ္က သူနဲ႔ ပိုေ၀းေစမယ္။ လူေလးက သူနဲ႔နီးခ်င္တာ မဟုတ္လား။

လူငယ္ - ဒါဆို ကြ်န္ေတာ္ ဘာလုပ္ရမလဲ။ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို အရမ္းခ်စ္တယ္။

ဆိုကေရးတီး - တကယ္ အရမ္းခ်စ္လား....?

လူငယ္ - တကယ္။

ဆိုကေရးတီး - ကိုယ့္ခ်စ္တဲ့ သူကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တယ္ မဟုတ္လား....?

လူငယ္ - ဒါေပါ့။ ကိုယ့္ခ်စ္တဲ့သူကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တာေပါ့။

ဆိုကေရးတီး - တကယ္လို႔ လူေလးကို ခဲြသြားတာက သူ႔အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းလို႔ သူထင္ခဲ့ ရင္ေကာ။

လူငယ္ - မျဖစ္ႏိုင္တာ။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ေနမွ သူေပ်ာ္ရႊင္တယ္လို႔ အရင္က သူေျပာ ခဲ့ဖူးတယ္။

ဆိုကေရးတီး - အဲဒါက အရင္က ျပီးခဲ့ျပီေလ။ ခုေတာ့ သူက ဒီလိုမထင္ေတာ့ဘူးေလ။

လူငယ္ - သေဘာက ကြ်န္ေတာ့္ကို သူလိမ္ခဲ့တာေပါ့။

ဆိုကေရးတီး - ဒီသေဘာ မဟုတ္ဘူး။ လူေလးအေပၚ သူသစၥာရွိခဲ့တယ္။ ခ်စ္တုန္းက လူေလးနဲ႔ အတူ ေနခဲ့တယ္။ အခုမခ်စ္ေတာ့ ခဲြသြားတယ္။ ဒီေလာကမွာ ဒီထက္ျမတ္တဲ့ သစၥာ မရွိေတာ့ဘူး။ မခ်စ္ ေတာ့ဘဲနဲ႔ သူဟာခ်စ္ခ်င္ ဟန္ေဆာင္ျပီး လူေလးနဲ႔ အတူရွိေနမယ္၊ မဂၤလာေဆာင္မယ္၊ သားသမီးေတြ ေမြးမယ္ ဆိုရင္ ဒါကမွ တကယ့္ လိမ္ညာတယ္လို႔ ေခၚတာ။

လူငယ္ - ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ခဲ့တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်စ္ေတြ အလဟႆ ျဖစ္ကုန္ျပီေပါ့။ ဘယ္သူ အေလ်ာ္ေပးႏိုင္မလဲ...?

ဆိုကေရးတီး - မဟုတ္ဘူး လူေလးရဲ႕။ အခ်စ္ေတြ အလဟႆ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အေလ်ာ္ ဆိုတာ အခ်စ္မွာ မရွိဘူး။ လူေလးရဲ႕ အခ်စ္ေတြ သူ႔ကိုေပးဆပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူကလဲ သူ႔အခ်စ္ကို လူေလး အတြက္ ေပးဆပ္ေနတယ္။ သူ႔ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့သလို လူေလးကိုလဲ သူက ေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့တယ္။

လူငယ္ - ဒါေပမယ့္ အခု ကြ်န္ေတာ့္ကို သူက မခ်စ္ေတာ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္က သူ႔ကို ခ်စ္ေနေသးတယ္။ ဒါဟာ မတရားဘူး။

ဆိုကေရးတီး - ဟုတ္တယ္ မတရားဘူး။ ဆိုလိုခ်င္တာက လူေလးခ်စ္တဲ့သူအတြက္ မတရားဘူး။ သူ႔ကိုခ်စ္တာဟာ လူေလးရဲ႕ အခြင့္အေရး ဒါေပမယ့္ သူျပန္ခ်စ္တာ မခ်စ္တာက သူ႔အခြင့္အေရး၊ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကိုပဲ ေမွ်ာ္ကိုးျပီး သူတစ္ပါးရဲ႕ လြတ္လပ္တဲ့ အခြင့္အေရးကို ကိုယ္က တားဆီးပိတ္ပင္မယ္။ ဒါမွ မတရားတာ။ ဘယ္ေလာက္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ မရွိသလဲ။

လူငယ္ - ခင္ဗ်ားေျပာပံုနည္းအရဆိုရင္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အရာအားလံုးဟာ ကြ်န္ေတာ့္ အမွားေတြေပါ့။

ဆိုကေရးတီး - ဟုတ္တယ္။ စတာနဲ႔ လူေလးမွားခဲ့ျပီ။ တကယ္လို႔ ကိုယ္ကသူ႔ကို ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ေပးႏိုင္ခဲ့ရင္ ကိုယ့္ကို သူခဲြသြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ ကင္းကြာခ်င္တဲ့လူ မရွိဘူး။ ဒါကိုေတာ့ မွတ္ထားပါ။

လူငယ္ - ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုတာ ဘာလဲ။ ကြ်န္ေတာ့္ အသဲႏွလံုး အခ်စ္ေတြ အားလံုး ပံုေပးလိုက္ တာ ေတာင္ သူက မလံုေလာက္လို႔လား။ သူဘာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ခဲြသြားရသလဲ။ ဒါဟာ ရက္စက္ တယ္လို႔ မထင္ဘူးလား။

ဆိုကေရးတီး - ရက္စက္တယ္။ ဒီလို ရက္စက္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စက္ကြင္းက လြတ္သြားတာကိုပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ရမယ္ မဟုတ္လား။ လူေလး

လူငယ္ - ေပ်ာ္ရမယ္။ မျဖစ္ႏိုင္တာ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အစြန္႔ပစ္ခံရသူ၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ညံ့တယ္လို႔ ခံစားမိတယ္ဗ်ာ။

ဆိုကေရးတီး - မျဖစ္ႏိုင္တာ။ လူငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္မွာ ၾကီးျမတ္တာပဲ ရွိသင့္တယ္။ ညံ့တယ္ဆိုတာ မရွိသင့္ဘူး။ မွတ္ထားရမွာက စြန္႔ပစ္ခံရတိုင္း မေကာင္းလို႔ မဟုတ္ဘူး။

ဆိုကေရးတီး - တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ဟာ တန္ဖိုးၾကီးတဲ့ ၀တ္စံုတစ္စံုကို ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ေတြ႔ခဲ့တယ္။ လိုခ်င္တာလဲ အရမ္းပဲ။ ေရာင္းတဲ့လူက ယူမွာလား မယူဘူးလားတဲ့။ အဲဒီေတာ့ ဒီလူက ဘာျပန္ေျပာ လိုက္သလဲ သိလား။ အ၀တ္စက ညံ့လြန္းတယ္။ မယူဘူးတဲ့ေလ။ တကယ္ေတာ့ သူ႔ အိတ္ကပ္ ထဲမွာ ပိုက္ဆံမရွိလို႔ ညံ့လြန္းတယ္ တမင္ေျဖခဲ့တာ။ လူေလးက အဲဒီ အစြန္႔ခံ ၀တ္စံုလိုပါပဲ။

လူငယ္ - ခင္ဗ်ား ေတာ္ေတာ္ႏွစ္သိမ့္တတ္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းတာက ဒီအသဲကဲြတဲ့ ေ၀ဒနာထဲ ကေန ကြ်န္ေတာ္ကို ခင္ဗ်ား ဆဲြမထုတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

ဆိုကေရးတီး - ဟုတ္ပါတယ္။ ဆဲြထုတ္ႏိုင္တဲ့အစြမ္း မရွိခဲ့လို႔ ၀မ္းနည္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစြမ္းရွိတဲ့ တစ္စံုတစ္ရာနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးပါရေစ။

လူငယ္ - ဘယ္သူလဲ။

ဆိုကေရးတီး - အခ်ိန္တဲ့။ အခ်ိန္ဆိုတာ လူေတြရဲ႕ အၾကီးမားဆံုးေသာ လမ္းညႊန္ဆရာ။ အသဲကဲြ ေ၀ဒနာကို အလူးအလွိမ့္ ခံစားေနရတဲ့ လူေတြကို က်ဳပ္ ျမင္ဖူးတယ္။ အခ်ိန္က သူတို႔ ခံစားရတာ ေတြကို ကုစားေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ျပီး လူေတြကို အသစ္တစ္ဖန္ ေရြးခ်ယ္ေစခဲ့တယ္။ လူေတြက ကိုယ္နဲ႔ ထိုက္တန္ တဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈေတြမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြကို ခံစားခဲ့ရတယ္။

လူငယ္ - ဒီလိုျဖစ္လာမယ့္ေန႔ကို ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ကေန ေျခလွမ္း စလွမ္း ရမလဲ။

ဆိုကေရးတီး  ကိုယ့္ကို စြန္႔ပစ္ခဲ့တဲ့ လူကို အရင္ဆံုး ေက်းဇူးတင္ပါ။ ေတာင္းဆုျပဳပါ။

လူငယ္ - ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ။

ဆိုကေရးတီး - သူက ကိုယ့္ကို သစၥာေတြေပးခဲ့လို႔ပဲ။ ကိုယ့္ကို အသစ္တစ္ဖန္ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးကို သူက ေပးခဲ့လို႔ပါပဲ။

credit: Candle Light

- မွတ္စုၾကမ္းမွ မွ်ေဝ ေဖာ္ျပသည္။ #kyawnge